awbz-wmo-transitiebureau

De burger staat helemaal niet centraal. De Wet Maatschappelijke Ondersteuning en de zak met geld staat centraal. De bezuinigingen en efficiency staan centraal. Wanneer je goed observeert ( wat een rotwoord overigens), ik bedoel, de kranten lezen en eens uit het raam van je kantoor kijken, dan heb je de afgelopen 5 jaar als veranderingen bij de aanbieders van wmo hulp bij het huishouden kunnen waarnemen. Van de 1,2 – 1,5 miljard euro per jaar die in deze markt omgaat is inmiddels 50 – 75 % in handen van niet tradionele partijen ( schoonmaakmolochen). Trek die lijn nu eens door. IK denk dat er ruimte is voor complete nieuwkomers, niet gehinderde door de wet van de remmende voorsprong. Apple en Samsung zaten niet in de ‘telefoons’, en dicteren nu de markt. De gemeente vraag aan aanbieders help ons met ideeen, Aanbieders vragen gemeenten, u vraagt wij draaien, maar zeg nou wat jullie willen. Ach 2013 duurt gelukkig nog heel lang. Onze organisatie gaat in iedergeval deze landelijke markt op.

Je hebt gelijk wat Nokia betreft, die heeft zicht via diversificatie (op een nieuwe markt met een nieuw produkt) opnieuw uitgevonden, een echte klassieker. Ik observeer mij de hele dag suf. Ik zie dat gemeente bijna radeloos zijn van onmacht omdat ze niet weten wat ze aanmoeten met hulp bij het huishouden (zelfs na 5 jaar), begeleiding, jeugdzorg, wet naar vermogen, werkebemiddeling en ga zo maar door. Verder hebben ze geen idee hoe je dat moet inkopen (2a of 2b of toch maar subsidie), ik observeer dat gemeenten een enorme kennisachterstand hebben zowel vakinhoudelijk als businesswise ( ik denk 15-20 jaar achterstand).

Ik observeer een individulisering in de maatschappij, het pannetje soep van de buren wordt in Drenthe nog wel uitgedeeld, maar in de Randstad eet men allang geen eigen gemaakte soep meer, met is veel te druk met zijn/haar eigen leven en uitelkaar gevallen gezin. De oude moeder of oude buurvrouw past niet meer in het leven van de gemiddelde burger. De oude buurvrouw wil dat er elke dag een hulpverlener komt koffie drinken ( behoefte van de klant centraal stellen) , die wil krulspelden ingezet hebben, die wil de ramen aan de buitenzijde gelapt hebben ( mag niet meer van de wmo in veel steden, is een algemene voorziening, lees glazenwasbedrijf), ik observeer dat veel mensen individuele begeleiding willen ( persoonlijke aandacht echt iemand die naar JOU luistert is een schaars goed, want wie luistert er vandaag een half uur aan een stuk door naar JOU verhaal, nou dan) De trende is echter dat alle hulp centraal moet, iedereen in een zaaltje met 1 hulpverlener. Het liefst 10 mensen inloggen op de e-begeleiding en dan fijn skypen. IK heb de waarheid niet in pacht en ik wil geen gelijk krijgen. De overheid en de client zit straks met de handen in het haar, en ze komen er niet meer uit. Tenzij gemeenten vandaag met verscillende disciplines aan tafel gaat zitten en echt gaat brainstormen. Helaas zie ik anno 2012 dat de welzijnsorganisatie en de traditionle 80 jaar oude awebz instellingen wel worden uitgenodigd, en de partijen die het straks gaan ‘overnemen’, die worden niet herkent en zeker niet erkent. Niemans zat overigens op een telefoon zonder draad te wachten, die was voor staatslieden achter in de Rolls Royce, het kan snel veranderen. En het verandert met 16 miljard minder.

Comments


Here's your chance to leave a comment!